Könnunarleikur

Í mörgum leikskólum þar sem yngstu samborgararnir (1-2ja ára) dvelja er könnunarleikurinn svonefndur afar vinsæl aðferð yngstu barnanna til að rannsaka umhverfi sitt. Undirstaða rannsókna þeirra er auðvitað fyrst og fremst þeirra eigin forvitni og skynjun, en umhverfið er líka skipulagt á tiltekinn hátt. Þannig að það styðji við og ýti undir könnunarþörf barnanna. Börn nota flest skynfæri sín í könnunarleik, þau skoða, snerta, hlusta, sleikja. Þau pæla í jafnvægi, rými, afstöðu og fleira og fleira. 

Undirbúningur könnunarleiks

Til að undirbúa leikinn er starfsfólkið búið að safna saman ýmiskonar skapandi endurnýtanlegum efnivið, s.s. rörum, hólkum, keðjum af ýmsum lengdum og grófleika, krukkulokum, niðursuðudósum, steinum, skeljum og ýmsu fleiru sem vekur áhuga barnanna.  Þaegar leikið er með efniviðinn er honum komið fyrir á tilteknum stöðum og hvert barn velur sér í fyrstu eina hrúgu/tegund til að kanna.

Hlutverk starfsfólks 

Hlutverk starfsfólksins er aðallega að nýta tímann til að gera skráningar á nálgun og rannsóknum barnanna. Í könnunarleik gefst oft dýrmætt tækifæri til að setja sig í stellingar rannsakandans en ekki þess sem leiðir. Næmir og athugulir leikskólakennurum fá í gegn um skráningar innsýn í hugarheim barna og einstakt tækifæri til að kynnast þeim. Hér að neðan fylgja með myndir sem ég tók í heimsókn í leikskóla í London s.l. vor af könnunarleiksefnivið.

  

Efniviður í könnunarleik

Tiltekt 

Mikilvægur þáttur aðferðarinnar er tiltektin að leik loknum. Í gegn um tiltekt læra börn að para saman og flokka. En hvorutveggja er undirstaða stærðfræðináms barna. Reyndar má segja að könnunarleikurinn sem slíkur sé afar mikilvæg undirstaða margra námsþátta.

Hugmyndafræði

Hugmyndafræði könnunarleiksins er m.a. rakin til leiks barna að ýmsu sem til er á heimilum og við munum mörg, eins og töluboxum, pottum og pottlokum. Hann byggir á gamalli hefð og þekkingu sem hefur verið sett í nútímabúning. En samtímis þróaður sem leið fyrir leikskólakennarann að kynnast því hvernig barnið rannsakar umhverfi sitt og hvernig það nálgast önnur börn í gegn um könnunarleikinn. Víðast er könnunarleikurinn lagður þannig inn að starfsfólkið segir ekkert á meðan á leik stendur. Sjálfri finnst mér það það ekki spennandi. Ekki alltaf. Kannski var upprunalega hugmyndin að hjálpa starfsfólki út úr því hlutverki að taka alltaf fram fyrir hendur barnanna (og það er raunverulegt vandamál víða í leikskólum), ég veit það ekki. Hins vegar held ég að hægt sé að þróa könnunarleik eins og aðra leiki og aðferðir. Mesta hætta hverrar aðferðar er að telja hana vera hina endalegu lausn. Í því eru endalokin falin. 

 börn í könnunarleik

Fyrir um 10 árum þegar ég kenndi áfanga um yngstu börnin við Háskólann á Akureyri byggðum við hann meðal annars á bók eftir höfunda aðferðarinnar. (Þær skrifa líka um lykilpersónur, aðferð sem víða er notuð í starfi með yngstu börnunum). Höfundar eru þær Elinor Goldschmied & Sonia Jackson, og bókin heitir, People under Three, Young Children in Day Care (2nd editon), Routledge, London & New York, 2004. Ég skrifaði líka grein í fréttabréf leikskólakennara 1999 (minnir mig) um leikskóla sem ég heimsótti á Spáni sem beitti aðferðinni og sem notaði fjársjóðskörfur til að mynda tengsl á milli barna og starfsfólks. Einhverjir leikskólar hafa líka fengið stryki úr þróunarsjóðum til að vinna með könnunarleikinn. Hildur Skarphéðinsdóttir, þá leikskólaráðgjafi vann ötullega að innleiðingu hans.

Sturlubarnið og könnunarleikur

Ástæða þess að ég blogga um þetta nú er að ég hef í sjálf verið að nota aðferðina hér heima með Sturlubarninu. Hólkar í ýmsum stærðum sem hann leikur með, (og pappaspjöldin sem hann hefur með) er dæmigerður efniviður í könnunarleik. Annar dæmigerður efniviður sem hann hefur verið mjög upptekinn af undanfarna daga og getur dundað sér löngum stundum við eru öll krukkulokin sem ég geymi, stór og smá. Hann er búinn að henda þeim, setja inn í hvert annað, taka þau til, sleikja þau og naga. Þegar hann kemur leitar hann að þeim og er afar glaður þegar hann finnur þau. hann getur dundað lengi með lokin. Á föstudaginn á meðan við mamma hans horfðum á handboltaleikinn við Spán sat hann hinn glaðaðsti og undi sér við með lokin. Þegar leiknum líkur leggjum við mikla áherslu á að hann hjálpi okkur að taka til. Setji lokin ofan í plastboxið sem ég geymi þau í. Tiltektin verður þannig hluti af leiknum, eitthvað til að hlakka til.

Erlendar slóðir um könnunarleikinn og fjársjóðskörfuna

http://www.treehuggermums.co.uk/articles/parenting/article.php?article=236 

http://www.amazon.co.uk/Little-Book-Treasure-Baskets-Books/dp/1904187056/sr=8-1/qid=1172496766/ref=pd_ka_1/202-6491585-6891824?ie=UTF8&s=books 

http://www.parent-forum.com/facts/hmain.htmlhttp://www.southfailsworth.oldham.sch.uk/page14/page25/page57/page57.html

Íslenskar slóðir um könnunarleikinn

http://www.seltjarnarnes.is/manabrekka/namskra/uppeldisstefna/konnunarleikur/ 

http://bestibaer.nordurthing.is/?mod=gallery&album=/Foss/2007/Konnunarleikur-guli_hopur&fun=viewAlbum

http://www.skagafjordur.is/photogallery.asp?cat_id=2148

http://www.tjarnarsel.is/Deildir/Manavellir/Myndir/?path=Controls/mynd&Groups=174&Page=1 

 

Valkvíði - ekki pólitískur

Nú er ég eins og hver önnur einsetukerling, tíni ber og sulta. Hef síðustu daga sultað úr 10 kílóum af hinum ýmsu berjum. Lilló forðaði sér langt að heima á meðan eða alla leið til Ameríku, er þar í hressilegu haustveðri á okkar mælikvarða mælt í vindi og regni, en í 25 stiga hita. Hann skrapp að hitta systkini sín og fjölskyldur þeirra i Ameríkunni. Þau ákváðu að hittast miðja vegu, sem er í himnaríki aldraðra og repúblikana, sjálfri Flórída. Skildi mig eftir með allar ákvarðanir um sultugerð og framkvæmdir á heimilinu. Ég er búin að vera illa haldin af valkvíða undanfarið. Fyrst þurfti ég að ákveða röð framkvæmda, mér tókst að taka þá erfiðu ákvörðun að fara í eldhúsið. Vitandi að við verðum að lifa á take out og heimboðum næstu vikurnar. Þar eru búin að vera ónýt gólf frá því að við fluttum inn fyrir 22 árum. Nú á loks að laga þau. Þegar sú ákvörðun var í höfn, þurfti ég að ákveða gólfefni. Ég fær grænar við tilhugsunina um kork, held að gólfkuldi í norðanátt á veturna yrði óbærilegur með flísum, var að hugsa línolíum dúk, en held ég endi með parket, eitthvað sem heitir plankaparket. Þarf að fara að skipuleggja ferð í parketverslanir. Hlakka ekki til. Svo gæli ég við þá hugsun að stinga af til útlanda þegar bóndinn kemur heim. Sjáum til, sjáum til.

Allar þær krukkur sem ég hef samviskusamlega geymt frá í vetur eru þessa daga að öðlast nýtt líf. Árátta mín til að geyma en ekki henda er að borga sig. Las einhverstaðar í dag að krukkur undir heimagert gómsæti seljist fyrir okurverð. Jafnvel geti verið ódýrara að kaupa krukku með innihaldi og henda (eða sem æskulegra er neyta).

Les svo endalausar fréttir um fólk sem var svo heppið að missa af vélinni í Madrid. Auðvitað er það stórkostlegt og gott fyrir það fólk. Það er hræðilegt þegar slys verða og auðvitað veltir maður fyrir sér hvort að út í hinum stóra flugheimi hafi afleiðingar sífellt meiri kostnaðar við öryggisgæslu og eldsneyti verið mætt með lélegra viðhaldi. Fréttir í dag um að umrædd vél hafi verið með háa bilanatíðni ýtir undir slíkar hugsanir. Það skal alveg viðurkennt að mér fannst frekar erfitt að hlusta á þessa frétt í gær um það leytið sem Lilló fór í loftið. Svo skrýtið sem það er. Hinsvegar ákvað ég fyrir mörgum árum að strika út úr lífsviðmiðum mínum orðið EF. Það hefur reynst mér vel. Kannski í stíl við æðruleysisbænina, þetta með að sætta sig við það sem maður getur ekki breytt. Jæja best að fara að huga að framkvæmdum í pottum og hjá iðnaðarmönnum. (Eru að klára í kjallaranum). Og kannski að skreppa í eina eða tvær sérverslanir með ...

Farandverkamenn samtímans

Það eru farandverkamenn samtímans sem sækjast eftir vinnu í leikskólum sagði i einn leikskólastjóri mér fyrir nokkrum árum þegar illa áraði við mannaráðningar. Þetta var á þeim tíma sem fólk byrjaði að morgni og kom ekki aftur úr kaffi. Stoppaði sumt í nokkrar vikur í senn. Það var hrikalegt að vera í forsvari fyrir leikskóla á þeim tíma, hvort heldur innan leikskólans eða pólitískt. Það er því góð frétt fyrir börn, foreldra, starfsfólk leikskóla og pólitíkusa að betur gangi að ráð þangað inn fólk en undafarin haust. Sannarlega vona ég að hluti þessa fólks sem nú hefur störf í leikskólum sjái hvað það er frábært að starfa þar og geri að ævistarfi. Börnin okkar eiga það skilið.

Miklar mannabreytingar í leikskólum hafa háð því að hægt sé að byggja upp þekkingu og tiltekna festu í starfið þar. Þegar Vonandi gefst fleiri skólum tækifæri til þess núna. 

Sá svo að borgarstjóri hefur tilgreint ástæðu þess að formaður leikskólaráðs vildi reka sviðsstjórann og er það vegna mikils kostnaðar við auglýsingar. Einhvernvegin finnst mér það ekki hljóma sennilega.  

Fleiri leikskólar fullmannaðir

Hvað gerði sviðsstjórinn?

Ég er ekki í Sjálfstæðisflokknum og ég starfa ekki hjá borginni. En sem fyrrum borgarstarfsmaður og áhugamanneskja um leikskólamál reyni ég að fylgjast vel með því sem þar gerist. Leikskólar Reykjavíkur gegna ákveðnu forystuhlutverki gangvart landinu öllu. Þegar fréttir komu í kvöld þess eðlis (á rúv og visir.is) að formanni leikskólaráðs hafi mislíkað leiðsögn sviðsstjóra leikskólasviðs og í framhaldið ætlað að reka hann, hef ég tilhneigingu til að trúa borgarstjóra að ákveðnu marki. Ég er ekki viss um að formaðurinn hafi verið kominn svo langt að gera alvöru úr að reka sviðsstjórann. Ég vona eiginlega að þar hafi borgarstjóri verið að ýkja. Ég veit líka sem er að hefði formaðurinn látið verða af uppsögn hefði hann uppskorið ekki bara mikla, heldur gríðarlega ónægju leikskólastjóra borgarinnar en sviðsstjórinn er afar vel liðinn og þykir taka á málum af sanngirni. Þess vegna trúi ég ekki að formaðurinn hafi ætlað sér að reka viðkomandi, hann hefur ekki hætt á að fá leikskólastjórana algjörlega á móti sér.

En hvað getur hafa reitt formanninn svo sem gefið er í skin? Í vor bloggaði ég einmitt um það sem ég taldi vera handvömm þáverandi meirihluta, þ.e. að bjóða tilteknu fyrirtæki rekstur leikskóla borgarinnar án útboðs og verða svo að klóra í bakkann með einhverri einkennilegustu útboðsauglýsingu sem sést hefur. Þar sem þeim sem áhuga höfðu var bent á að skoða heimasíðu þess fyrirtækis sem síðar fékk skólana (og hafði einmitt verið beðið um að reka þá). Líklegt má telja að þetta sé eitt þeirra mála sem Ólafur er að vísa í. Sviðsstjórinn hefur væntanlega sinnt sínu starfi og bent formanninum á að hann gæti ekki einhendis ákveðið að ganga til samninga við tiltekið fyrirtæki um rekstur nýrra leikskóla á vegum borgarinnar án þess að útboð færi fram áður. En kannski lágu allt aðrar ástæður að baki þessu missætti, ástæður sem við fáum aldrei að vita um.

Ungbarnaleikskólinn Bjarmi

Hlustaði áðan á skemmtilegt viðtal við leikskólakennara á nýja ungbarnaskólanum Bjarma í Hafnarfirði. Ég er náttúrlega stolt af þeim, svona eins og ungamamma. Leikskólastjórarnir eru fyrrum nemar við HA og svo er önnur þeirra fyrrum samstarfskona mín, hún hóf sinn leikskólastarfsferil í mínum gamla leikskóla.

Í viðtalinu lýsa þær hvernig þær hugsa dagskipulagið, uppeldisfræðilegar áherslur og hugmyndafræði. Þær gera vel grein fyrir hvernig þær ætla að nota uppeldisfræðilegar skráningar og svo auðvitað við samstarfinu við Hafnarfjaraðabæ.   

Frá opnun ungbarnaskólans Bjarma

Sá sem hlær síðast hugsar hægast

"Sá hlær best sem síðast hlær" skrifaði Sturla sonur okkar á skáphurð í herberginu sínu þegar hann var 15 ára. Hann bætti reyndar við: "Sá sem hlær síðast hugsar hægast". Datt þetta svona í hug þegar ég hlustaði á borgarstjórann. 

Borgarstjóri mætir í Ráðhúsið

Óskar bjargar...

Mér er vel við Óskar Bergsson, við erum skólasystkin úr fjölbraut, við sátum hlið við hlið Reykjavíkurlistanum hinum fyrsta. Ég veit að það að bjóða Óskari upp í dans var besti kosturinn fyrir sjálfstæðisflokkinn, var það eina sem hann gat gert til að afstýra algjöru stjórnunarslysi. Ég sé ekki að það hafi verið aðrir kostir í stöðunni fyrir sjálfstæðisflokkinn, nema að láta borgarbúa þola fleiri óskynsamlegar og einstrengingslegar ákvarðarnir borgarstjórans. Hver vildi það? Örugglega ekki þeir sem bera ábyrgð á veru borgarstjóra í stólnum. Óskar á eftir að þola mörg og þung högg vegna þessarar ákvörðunar sinnar næstu tvö árin. Hann þarf því að nýta tímann vel til að sýna hvað í honum býr. Ég vona að hann beri gæfu til að forðast þá pytti sem framsókn féll í síðast í samstarfi þessara flokka. Ég óska honum velfarnaðar í starfi og treysti því að hann veiti sjálfstæðismönnum aðhald. Hann láti sína félagsmálaarfleið stýra gerðum sínum.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

Því miður var staðan orðin þannig að borginni var farið að blæða illa undan ákvörðunum borgarstjórans. Ákvörðunum sem byggðu á þessum merkilega málefnasamningi við sjálfstæðisflokkinn. Samningi sem sjálfstæðisflokkurinn sagði vera undirstaða þess að hægt væri að tala um raunverulegt samstarf, um raunverulega pólitík. Samningi sem átti að sýna hvernig alvöru stjórnmálaflokkar vinna, samningi sem sjálfstæðismenn skrifuðu glaðir upp á í janúar. Sennilega eru handsöluð heillindi betra veganesti þegar upp er staðið.                                                                                                                                                                                                             

Sjálfstæðisflokkurinn hefur tvisvar á kjörtímabilinu svikið samstarfsflokkinn á ögurstundu. Sýnt grímulaust að þarfir flokksins (eða fólksins sem skipar listann) vega þyngra en þarfir okkar borgarbúa. Með framgöngu sinni hefur hann svikið þá sem trúðu honum fyrir atkvæði sínu, sína  eigin kjósendur. Sjálfstæðisflokkurinn getur aldrei framar borið því við að í öðrum flokkum ríki sundrung og sundurlyndi. Sagan á eftir dæma flokkinn og dómurinn verður harður. Ímynd hans hefur beðið hnekki.                                                                                                                                                        

Nú ber Ólafur borgarstjóri að hans hlutverk hafi frá upphafi verið að knésetja Tjarnarkvartettinn, fá sjálfstæðiflokknum í borginni völdin sem þeir misstu vegna eigin sundurlyndis og samstarfsörðuleika. Sama má í raun lesa í svör Geir Haarde, þegar hann segir 203 daga meirihlutann ekki hafa verið mistök. Það geta auðvitað ekki verið mistök ef sjálfstæðisflokkurinn náði völdum. Til þess var leikurinn gerður og skítt með okkur sem byggjum þessa borg. Við sem stóðum á hliðarlínunni vissum þetta reyndar allan tímann. En nú hefur formaður sjálfstæðisflokksins viðurkennt það opinberlega.

  

ps. Ég týndi vel af bláberjum og helgin fer í sultugerð.

Ólíkindatólin í borgarstjórn

Ég ætla að skreppa í berjamó, er að verða nokkuð viss um að í dag þegar ég kem heim verður kominn enn einn borgarstjórnarmeirihlutinn. Þar sem slík ólíkindatól eiga í hlut er erfitt að segja til um hvernig hann muni líta út. Hér eru nokkrar hugmyndir:

a. Hanna Birna borgarstjóri, Óskar forseti borgarráðs, formaður skipulagsráðs og ... framsókn fær fleiri nefndir en Ólafur fékk (enda fá þeir ekki borgarstjórastólinn). Óskar hefur mikla reynslu af borgarmálum hefur setið í nefndum og verið varaborgarfulltrúi síðan 1994.

b Til að leika á sjálfsæðisflokkinn, segir Ólafur af sér, Margrét Sverris tekur við hans stöðu og Tjarnarkvartettinn tekur við. Ólafur gerir starfslokasamning.

c. Tjarnarkvartettinn gerir málefnasamning við sjálfstæðismenn um að verja þá, vegna þess að þau finna til ábyrgðar gagnvart borgarbúum og vilja tryggja að borgin verði starfhæf næstu mánuði. Ólafur fær að dangla út í horni.

d. VG fer í samstarf við sjálfstæðisflokkinn, Svandís velur nefndaformensku fyrir sitt fólk og verður forseti borgarstjórnar.  bæði a og d er gert undir því yfirskini að bjarga borginni á erfiðum tímum og að þora að taka ábyrgð.

f. Ekkert ofangreint heldur bara eitthvað allt annað sem ég hef ekki hugmyndaflug í.

Verst er að allt þetta ferli hefur gríðarleg áhrif á allt borgarkerfið, "litlir" þættir eins og sérkennsla líður fyrir. Starfsmannaráðningar í hinar ýmsu borgarstofnanir, ákvarðanir um skipulagsmál, allt líður þetta fyrir þann óstöðugleika sem ríkt hefur og útlit er fyrir að ríki áfram.

Það er nokkuð ljóst að flest það fólk sem nú er við völd í sjálfstæðisflokknum í borginni hefur tekið þátt í pólitísku fjöldasjálfsmorði. Það hefur ekki sýnt pólitískt hugrekki til að standa undir þeirri ábyrgð sem það var valið til. Kynslóðaskipti sjálfstæðismanna í borginni hafa mistekist hrapalega.

Hvað sem gerist næstu mánuði verður það aldrei nema að krafs í bakkann.

Borgarfulltrúar segja fátt

Tiltekt leiðir í ljós ...

Í dag kláraði ég skápana í eldhúsinu - tók allt út úr búrskápsómyndinni og skoðað nákvæmlega. Dagsetningar á sumum pakkavörum ná aftur til 2003. Það kom svosem ekki á óvart, pakkasúpur eiga til að daga upp, einstaka grænu baunadósir líka. Sérstaklega vegna þess að yfirleitt eldum við ekki pakkasúpur og ég er löngu hætt að bera fram grænar baunir. En það sem kom mest a óvart var gríðarlegt magn af matarlími. MATARLÍM sem ég nota kannski 3x á ári í tengslum við hefðbundna frómasgerð um jól, áramót og kannski einu sinni í viðbót. En ég á birgðir samkvæmt vörutalningu til 5 ára. Ég er samt nokk viss um að um næstu jól, gríp ég með nýjan pakka. Alveg viss um að ég á ekki nóg heima.

 

Heimaskítsmát sjálfstæðisflokksins veruleiki

Í janúar bloggaði ég um væntanlegt heimaskítsmát sjálfstæðismanna. Það er reyndar flest löngu komið fram sem ég þá ræddi. Sjálfstæðismenn eru eins og barðir rakkar á flótta undan eigin ákvörðunum. Vilja helst ekki sjást nálægt oddvita sínum, sjálfum borgarstjóranum Ólafi sem sólar upp og niður völlinn án nokkurar fyrirstöðu að því er virðist. Lausnin er að leita í skjól til míns gamla skólabróður og samherja Óskars Bergssonar. Honum er ætlað að bjarga íhaldinu frá sjálfum sér hér í borg.

                                                                                                                                                                                                           

Þó staða framsóknar sé nú slæm held ég að hún verði verri við næstu kosningar ef það verður ofan á. Ég á ekki von á að sjálfstæðismönnum eigi eftir að ganga vel næst, ég held að þeir hafi gengið of mikið fram af kjósendnum sínum á þessu kjörtímabili til þess eins að nýr kandidat í borgarstjórastólinn dugi næst til árangurs. Kjósendur eru ekki fífl þó að stundum haldi stjórnmálamenn það. Fórnarkostnaður okkar borgarbúa vegna valdaásælni sjálfstæðiflokks og Ólafs hefur verið heldur há. Við eigum betra skilið. Hins vegar held ég að fórnarkostnaður framsóknar yrði líka hár. Sjálfstæðimenn fá á sigg högg en þungi refsingarinnar lendir á frammsókn, hættan er að hann þurrkist út í borginni.  

                                                                                                                                                                      

Hér má svo lesa færsluna frá því í janúar

Þetta er snilldar leikflétta hjá Ólafi F. Magnússyni og miklu dýpri en menn almennt virðast ræða. Ég held að þetta sé djúphugsuð og mjög óvenjuleg leikflétta. Sönn hefnd, tilreidd köld. Sumir eiga verr skilið en aðrir og kannski “vinur minn Villi” mest. Leikfléttan getur litið svona út.

 

1. Ólafur er guðfaðir nýs R-lista samstarfs, nær þar að komast inn í hlýjum sem honum var neitað um þegar R -listinn var enn við völd. Þá fékk hann að dúsa úti hjá bæði meirihluta og minnihluta. Stund endurgjalds er komin. 
2. Villi hittir Ólaf og skynjar að hann er ekki alveg glaður í hinum nýja R-lista. hann sér leik á borði og bíður Ólafi upp í dans.   
3. Ólafur heldur Villa volgum, en lætur samtímis fréttast að það sé verið að bjóða í sig.
4. Villi tapar kúlinu og bíður allt, með eða án, málefna D-listans. Villi hefur ekki hugmynd um að Ólafur er að sóla, ekki fyrr en of seint.
5. Ólafur er orðinn borgarstjóri, kemur sínum hjartans málum að – nú verða sjálfstæðismenn að vinna að þeim. Vera þjónar Ólafs, þjónar sem ávallt eru með það sverð hangandi yfir að með litlum fyrirvara sé hægt að hrifsa af þeim völdin.
6. Ólafur veit sem er að hans dagar í pólitík eru hvort eð er taldir eftir næstu kosningar, en arfleið hans (flugvöllur og Laugavegur) mun lifa.
7. Villi er búinn – liðið hans Villa er búið, borgarbúar munu refsa þeim í næstu kosningum. Innreið þeirra í landsmálin verður þyrnum stráð ef þau á annað borð treysta sér þá leið. Eftir þetta verða þau aldrei meira en meðreiðasveinar í pólitík
8. Sannkallað heimaskítsmát hjá Villa og D- listann

 

Ég efast um að Sjálfstæðisflokkurinn eigi eftir að fagna þessum gjörningi þegar fram í sækir. Allt sem þeir hafa hingað til talið sér til tekna og státað sig af (hvort sem það hefur nú verið rétt) er nú fallið. Hefndarþorstinn varð flokkshollustunni yfirsterkari.

Vilja breytingar á meirihlutasamstarfinu