Óskar bjargar...

Mér er vel við Óskar Bergsson, við erum skólasystkin úr fjölbraut, við sátum hlið við hlið Reykjavíkurlistanum hinum fyrsta. Ég veit að það að bjóða Óskari upp í dans var besti kosturinn fyrir sjálfstæðisflokkinn, var það eina sem hann gat gert til að afstýra algjöru stjórnunarslysi. Ég sé ekki að það hafi verið aðrir kostir í stöðunni fyrir sjálfstæðisflokkinn, nema að láta borgarbúa þola fleiri óskynsamlegar og einstrengingslegar ákvarðarnir borgarstjórans. Hver vildi það? Örugglega ekki þeir sem bera ábyrgð á veru borgarstjóra í stólnum. Óskar á eftir að þola mörg og þung högg vegna þessarar ákvörðunar sinnar næstu tvö árin. Hann þarf því að nýta tímann vel til að sýna hvað í honum býr. Ég vona að hann beri gæfu til að forðast þá pytti sem framsókn féll í síðast í samstarfi þessara flokka. Ég óska honum velfarnaðar í starfi og treysti því að hann veiti sjálfstæðismönnum aðhald. Hann láti sína félagsmálaarfleið stýra gerðum sínum.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

Því miður var staðan orðin þannig að borginni var farið að blæða illa undan ákvörðunum borgarstjórans. Ákvörðunum sem byggðu á þessum merkilega málefnasamningi við sjálfstæðisflokkinn. Samningi sem sjálfstæðisflokkurinn sagði vera undirstaða þess að hægt væri að tala um raunverulegt samstarf, um raunverulega pólitík. Samningi sem átti að sýna hvernig alvöru stjórnmálaflokkar vinna, samningi sem sjálfstæðismenn skrifuðu glaðir upp á í janúar. Sennilega eru handsöluð heillindi betra veganesti þegar upp er staðið.                                                                                                                                                                                                             

Sjálfstæðisflokkurinn hefur tvisvar á kjörtímabilinu svikið samstarfsflokkinn á ögurstundu. Sýnt grímulaust að þarfir flokksins (eða fólksins sem skipar listann) vega þyngra en þarfir okkar borgarbúa. Með framgöngu sinni hefur hann svikið þá sem trúðu honum fyrir atkvæði sínu, sína  eigin kjósendur. Sjálfstæðisflokkurinn getur aldrei framar borið því við að í öðrum flokkum ríki sundrung og sundurlyndi. Sagan á eftir dæma flokkinn og dómurinn verður harður. Ímynd hans hefur beðið hnekki.                                                                                                                                                        

Nú ber Ólafur borgarstjóri að hans hlutverk hafi frá upphafi verið að knésetja Tjarnarkvartettinn, fá sjálfstæðiflokknum í borginni völdin sem þeir misstu vegna eigin sundurlyndis og samstarfsörðuleika. Sama má í raun lesa í svör Geir Haarde, þegar hann segir 203 daga meirihlutann ekki hafa verið mistök. Það geta auðvitað ekki verið mistök ef sjálfstæðisflokkurinn náði völdum. Til þess var leikurinn gerður og skítt með okkur sem byggjum þessa borg. Við sem stóðum á hliðarlínunni vissum þetta reyndar allan tímann. En nú hefur formaður sjálfstæðisflokksins viðurkennt það opinberlega.

  

ps. Ég týndi vel af bláberjum og helgin fer í sultugerð.