Heimaskítsmát sjálfstæðisflokksins veruleiki

Í janúar bloggaði ég um væntanlegt heimaskítsmát sjálfstæðismanna. Það er reyndar flest löngu komið fram sem ég þá ræddi. Sjálfstæðismenn eru eins og barðir rakkar á flótta undan eigin ákvörðunum. Vilja helst ekki sjást nálægt oddvita sínum, sjálfum borgarstjóranum Ólafi sem sólar upp og niður völlinn án nokkurar fyrirstöðu að því er virðist. Lausnin er að leita í skjól til míns gamla skólabróður og samherja Óskars Bergssonar. Honum er ætlað að bjarga íhaldinu frá sjálfum sér hér í borg.

                                                                                                                                                                                                           

Þó staða framsóknar sé nú slæm held ég að hún verði verri við næstu kosningar ef það verður ofan á. Ég á ekki von á að sjálfstæðismönnum eigi eftir að ganga vel næst, ég held að þeir hafi gengið of mikið fram af kjósendnum sínum á þessu kjörtímabili til þess eins að nýr kandidat í borgarstjórastólinn dugi næst til árangurs. Kjósendur eru ekki fífl þó að stundum haldi stjórnmálamenn það. Fórnarkostnaður okkar borgarbúa vegna valdaásælni sjálfstæðiflokks og Ólafs hefur verið heldur há. Við eigum betra skilið. Hins vegar held ég að fórnarkostnaður framsóknar yrði líka hár. Sjálfstæðimenn fá á sigg högg en þungi refsingarinnar lendir á frammsókn, hættan er að hann þurrkist út í borginni.  

                                                                                                                                                                      

Hér má svo lesa færsluna frá því í janúar

Þetta er snilldar leikflétta hjá Ólafi F. Magnússyni og miklu dýpri en menn almennt virðast ræða. Ég held að þetta sé djúphugsuð og mjög óvenjuleg leikflétta. Sönn hefnd, tilreidd köld. Sumir eiga verr skilið en aðrir og kannski “vinur minn Villi” mest. Leikfléttan getur litið svona út.

 

1. Ólafur er guðfaðir nýs R-lista samstarfs, nær þar að komast inn í hlýjum sem honum var neitað um þegar R -listinn var enn við völd. Þá fékk hann að dúsa úti hjá bæði meirihluta og minnihluta. Stund endurgjalds er komin. 
2. Villi hittir Ólaf og skynjar að hann er ekki alveg glaður í hinum nýja R-lista. hann sér leik á borði og bíður Ólafi upp í dans.   
3. Ólafur heldur Villa volgum, en lætur samtímis fréttast að það sé verið að bjóða í sig.
4. Villi tapar kúlinu og bíður allt, með eða án, málefna D-listans. Villi hefur ekki hugmynd um að Ólafur er að sóla, ekki fyrr en of seint.
5. Ólafur er orðinn borgarstjóri, kemur sínum hjartans málum að – nú verða sjálfstæðismenn að vinna að þeim. Vera þjónar Ólafs, þjónar sem ávallt eru með það sverð hangandi yfir að með litlum fyrirvara sé hægt að hrifsa af þeim völdin.
6. Ólafur veit sem er að hans dagar í pólitík eru hvort eð er taldir eftir næstu kosningar, en arfleið hans (flugvöllur og Laugavegur) mun lifa.
7. Villi er búinn – liðið hans Villa er búið, borgarbúar munu refsa þeim í næstu kosningum. Innreið þeirra í landsmálin verður þyrnum stráð ef þau á annað borð treysta sér þá leið. Eftir þetta verða þau aldrei meira en meðreiðasveinar í pólitík
8. Sannkallað heimaskítsmát hjá Villa og D- listann

 

Ég efast um að Sjálfstæðisflokkurinn eigi eftir að fagna þessum gjörningi þegar fram í sækir. Allt sem þeir hafa hingað til talið sér til tekna og státað sig af (hvort sem það hefur nú verið rétt) er nú fallið. Hefndarþorstinn varð flokkshollustunni yfirsterkari.

Vilja breytingar á meirihlutasamstarfinu

Athugasemdir

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 13.8.2008 kl. 11:13]

...væntanlega botninum náð nema þeir fái Óskar-inn.