Stekkjastaur kom fyrstur, stinnur eins og tré

Ef vilji er fyrir hendi má kenna leikskólakennurum um að hafa komið upp hjá þjóðinni pólitískum rétttrúnaði um jólasveinana. Árni Björnsson, hins vegar þakkar okkur "fóstrum" fyrir að hafa komið skikk á jólasveinamálin í stórskemmtilegri frétt Þóru á RUV í kvöld.

Það var fyrir um 20 árum að við "fóstrur" í leikskólum landsins ákváðum að auglýsa grimmt fyrripart desember hvenær fyrsti pörupilturinn kæmi til byggða, þar með hvenær hægt væri að setja skó í glugga. Við vorum svo heppnar að foreldrar ákváðu að trúa okkur og leyfa ekki skó í glugga fyrr en að kveldi 11. desember.  Auðvitað "hlýddu" ekki allir foreldrar strax, en það tók ekkert mörg ár að "aga" þá. Í mínum skóla settum við upp vísur Jóhannesar úr Kötlum í fataherbergjum og í fréttabréf, allt til að upplýsa foreldra um hina einu réttu sönnu óumbreytanlegu röð.  Nú vita öll börn á Íslandi hvað þeir heita sveinarnir og hver hin pólitísk rétta röð þeirra er.

Mér finnst skemmtilegt að fara með jólasveinavísurnar með börnum, halda takti og hrynjanda byggja upp spennu, fer bráðum að æfa mig með Sturlu. En enn skemmtilegri finnst mér

Grýla hét tröllkerling leið og ljót, með ferlega hönd og haltan fót, í hömrunum bjó hún og horfði yfir sveit, var stundum mögur og stundum feit, á börnunum valt það hvort Grýla átti gott, ...

Ég ætla að trúa ykkur fyrir leyndarmáli, ég held að börnunum hafi líka þótt hún Grýla spennandi. Önnur kerling sem börnum fannst skemmtileg, var hún:

Steinka stál, [sem] seldi sína sál, fyrir skyrskál, seldi augun bæði, fyrir leðurskæði, seldi sig hálfa, fyrir átján kálfa seldi sig alla fyrir tólf ... (botnið)

og hér kemur enn eitt uppáhaldið:

Kom ég þar að kveldi, sem kerling sat að eldi, hýsti hún fyrir mig hestinn minn, og hét að ljá mér bátinn sinn, því langt er á milli landanna, liggur á milli strandanna, Ægir karl með ygglda brá, og úfið skegg á vöngum, ... 

Ætli ég falli nokkuð alveg að staðalmyndinni af fóstrunni, kann ekki á gítar, held ekki lagi, hef aldrei verið í kór, átti aldrei Álafossúlpu (átti samt trampara). En einu sinni kunni ég hins vegar helling af þulum svo kannski var mér viðbjargandi í starfi eftir allt.   

Ég stal einni mynd af  moggavefnum af formóðurinni sjálfri við eldamennsku. Sýnist það sem er í pottinum vera ósköp saklaust. Alla vega engin mannabein sýnileg.